Mineraal, plantaardig of dierlijk

Homeopatische middelen zijn niet alleen plantaardig, maar kunnen van alles gemaakt zijn. Elke stof die ons nadelig kan be�nvloeden, kan in gepotent�eerde vorm een geneesmiddel zijn. Bekend in de homeopathie zijn bv ook de mineralen als kiezel, silicea en dierlijke middelen als het gif van de bij, apis.

Ook wij als mensen zelf hebben een mineraal stuk: ons skelet bv. en een plantaardig deel: de levenskracht die ons doet groeien en bloeien en onze wonden doet genezen. Daarnaast delen we met de dieren het feit dat we gevoelens hebben en daarmee zelf actie kunnen ondernemen. De minerale en plantaardige en dierlijke processen in ons kunnen verstoord zijn, en dat geeft ziekte.

Als mens hebben we daarenboven echter nog een vermogen tot reflectie en keuzevrijheid. Hoe meer problemen op het minerale, plantaardige en dierlijke vlak in ons zijn opgelost, hoe meer het specifiek menselijke deel bevrijd wordt en hoe vrijer en creatiever we als m�ns in het leven kunnen staan.

Elke stof die ons kan be�nvloeden, kan ook genezend werken, als deze maar goed gedoseerd is en passend op dat moment. De homeopathische middelen kunnen zowel bereid zijn van planten als van mineralen, van dierlijk gif, van alle stoffen om ons heen. Ons menselijk lichaam kan door al deze stoffen waardoor het schade kan ondervinden, ook heilzaam be�nvloed worden. Eveneens is ons lichaam deels mineraal, heeft het plantaardige kenmerken en is ons emotionele leven sterk verwant aan dat van dieren. We maken zelf dus ook deel uit van deze rijken, we hebben:

• een stoffelijk tastbaar lichaam: net als de stenen
• doortrokken met levenskrachten, net als in de plantenwereld: er is stofwisseling, groei, opbouw
• een binnenwereld met beweging: gemoedsbewegingen, emoties; we kunnen actief reageren op de wereld en ons verplaatsen, net als de dieren.
• Een individuele kern , een gevoel van '�k' met een eigen levensweg. Dit gaat samen met een vermogen om reflexief te zijn, onze aandacht te richten en te sturen. Zelfs ons eigen innerlijk kunnen we waarnemen en erover denken. Dat betekent dat we, met steun en oefening, onze 'natuur' kunnen ontstijgen, dat we ons vermogen om zelf mee richting aan ons leven te geven kunnen ontwikkelen en kunnen leren kiezen voor wat we wel en niet doen en hoe we dingen doen.

Als zo we breed naar de mens kijken dan is het duidelijk dat we bij het kijken naar mensen onze aandacht op veel verschillende vlakken kunnen richten: lichamelijk, emotioneel en dat wat we 'spiritueel' kunnen noemen. Op al deze nivo's ondergaan we krachten en prikkels en zijn we zelf actief. Op elk van deze vlakken kunnen we dus ook problemen ervaren.
Zo bekijken we dus een breder en vlak dan dat we dat zien in de gangbare medische wereld, waar vaak het blikveld vooral gericht is op direct meetbare korte-termijn- fysieke-processen-in-lichaam.

Al de bovengenoemde delen van onszelf kunnen we, terwijl we ze ook voelen/beleven, tegelijk bewust waarnemen. Daardoor is het, vaak door oefening, en bv meditatie mogelijk te ervaren dat je wel je gevoelens h�bt, maar ze niet 'bent'. We hebben veel emoties, maar zijn er niet willoos en passief aan overgeleverd.
Veel van wat we in ons hebben aan gevoelens beinvloedt ons onbewust. Het is dus de kunst om meer en meer bewustzijn te krijgen en meer en meer zelf het stuur van ons eigen leven in hand te krijgen. Maar dat is nog een hele weg te gaan, en onze eigen westerse traditie heeft hiervoor minder kennis dan bv oosterse tradities. Nu is het nog vaak zo dat onbewuste problemen zich in ziektes uiten.
Dat inzicht wint wel meer terrein. Vaak gaat dit, helaas ermee gepaard dat gezegd wordt dat iets 'tussen de oren zit'. Daarmee lijkt het alsof je zelf 'schuldig bent' dat je ziek wordt. Zo simpel ligt dat natuurlijk niet, want we wisten niet dat het anders had gekund, we kennen onszelf niet helemaal. Maar hoe meer aandacht we, zorgvuldig en liefdevol individueel en als samenleving gaan opbrengen voor onze gevoelswereld en ons onbewuste stuk, hoe minder we overvallen hoeven te worden door allerlei frustraties en emotionele uitbarstingen. Hoe minder we ook hoeven te blijven vastzitten in patronen waar we ongelukkig van worden. ( de samenleving zou psychiatrie net zo serieus moeten nemen als chirurgie!) Omdat de homeopathie in het ziektebeeld en het geneesmiddelbeeld ook het psychische deel betrekt, geeft het ook emotionele ruimte en kan het helpen het individuele levenspad te vinden. Homeopathie kan dus een goede bijdrage leveren aan het oplossen van ook onbewuste problemen.